Afscheid van Mieke Plettenburg

Door Kees Dekkers

Een gesprek met Mieke Plettenburg en Wim Pool

Mieke Plettenburg, jeugdarts op Texel in dienst van de GGD Hollands Noorden, is vanaf het eerste begin bij het hospice betrokken als lid van de initiatiefgroep en vervolgens bestuurslid. Haar partner Wim Pool, hoofd ICT van het NIOZ, ondersteunde de coördinatoren van het hospice met zijn kennis over computers, internet en websites. Binnenkort verhuist het echtpaar tijdelijk naar de Morvan, een bergachtige streek in de Bourgogne in Frankrijk. Zij droomden hier al langer over en die droom is nu met hun pensioen in zicht mogelijk geworden.

Ik vraag Mieke wat haar gemotiveerd heeft om deel te nemen aan het opzetten van het hospice op Texel. Zij vertelt dat, nadat haar toenmalige man verongelukt was, de dood een thema was wat haar bezighield. Ze had toen nog een hond en ontmoette al wandelend Rosa Harbers die met haar hond aan de wandel was. Rosa vertelde haar toen dat haar collega Brigitte Hollands het initiatief genomen had voor een hospice. Voelde zij ervoor om daaraan mee te werken. Daar voelde zij wel voor. Vanuit haar eigen ervaring besefte zij het belang van een goed afscheid dat haar zelf niet gegund was. Mieke werd lid van de initiatiefgroep en vervolgens lid van het bestuur dat uit deze groep voortkwam.

Ze heeft het werk in het bestuur met heel veel plezier gedaan. Aanvankelijk bezocht het bestuur allerlei panden die mogelijk in aanmerking konden komen om het hospice te huisvesten. Maar aan elk pand zaten bezwaren en het zou veel geld kosten om ze geschikt te maken. Wim Eelman was de eerste die suggereerde om nieuwbouw te plegen. En dat idee viel in goede aarde. Met hulp van Woontij, architect Ronno Honingh en bouwbedrijf Frans Zegel kon het hospice gerealiseerd worden.

Toen moest het hospice nog ingericht worden. Mieke ging samen met een ander bestuurslid langs tal van Texelse bedrijven om de inrichting rond te krijgen. Het idee was om zoveel mogelijk bedrijven te betrekken bij de inrichting. Het hospice moest echt van en voor Texel zijn. Een bijzonder positieve ervaring was dat alle benaderde bedrijven bereid waren tot soms zeer substantiële kortingen. Het gaf aan hoezeer de komst van het hospice gedragen werd. De inrichtingskosten konden betaald worden dankzij de bijdragen van bedrijven en de giften van verschillende fondsen van Texelse bodem en daarbuiten. Hoezeer het hospice gedragen wordt, ziet Mieke ook af aan de vele kleine en grote bijdragen die het hospice elk jaar weer ontvangt van particulieren en mensen die het hospice van binnenuit hebben leren kennen.

Via Mieke raakte ook Wim betrokken bij het hospice. De eerste klus was de opzet van een website. Wim maakte vervolgens foto’s van de vorderingen van de bouw van het hospice, foto’s die weer geplaatst werden op de website. Ook ondersteunde hij de coördinatoren van het hospice bij het zelfstandig werken met de website, met applicaties, het opzetten van een adressenbestand en tal van andere ICT-klussen. De bijdrage van Wim was misschien minder zichtbaar, maar wel essentieel voor het functioneren van het hospice. Hij geeft aan dat hij het werk steeds met heel veel plezier gedaan heeft.

Tot slot van ons gesprek geven Mieke en Wim aan dat zij hopen dat het hospice nog lang kan doorgaan met zijn werk voor mensen die het hospice nodig hebben. Via website en facebook kunnen zij wat toch ook een beetje hun hospice is vanuit Frankrijk prima blijven volgen.

Contact

Stichting Hospice Texel
Anne Frankstraat 32
1791 DT Den Burg 

0222 728132
info@hospicetexel.nl

Uw hulp is nodig

Wilt u ons steunen? U kunt een donatie overmaken via onze website.

Inloggen