(Tekst en foto: Texelse Courant)
Eind paardrijden mindervaliden, saldo geschonken aan hospice
Niet zozeer als therapie, al is het wel fijn als het fysiek verbeterend werkt, maar vooral ter ontspanning en sportief bezig zijn met een dier. Met dat doel werd in 1987 de stichting Paardrijden voor minder validen op Texel opgericht. Een initiatief van fysiotherapeut Bernhard Wolf, zelf liefhebber van paarden en paardrijden. Hij had er elders al ervaring mee opgedaan en begon er op Veldzicht vrijblijvend mee. Wolf vertelde hoe hij patiënten in zijn praktijk wel eens had gevraagd of ze wilden paardrijden. Het leek hen leuk, maar ze dachten dat ze het door hun handicap niet konden. "Ik heb gewoon gezegd dat we het zouden proberen en met aanpassingen hier en daar lukte het", vertelde hij in 1987.
Het werd een succes. Bij de opening van de overdekte manege verzorgden de gehandicapten samen met ruitertjes van de ponyclub een optreden. Financiële steun kwam vanuit serviceclub De Lions en werd de stichting opgericht, met als voorzitter Cor Kossen. Zijn betrokkenheid kwam doordat zijn dochters paardreden. De ponyclub stelde vijf pony's beschikbaar, de eigenaars waren meteen de begeleiders die de pony's zadelden, de mindervaliden op het dier hielpen en er tijdens de rit naast liepen.
Ze reden bijvoorbeeld een L-dressuur, in een aantal gevallen zelfstandig. Mocht hun handicap het in de weg staan, was Wolf in de buurt om te kijken naar een oplossing.
Het was de tijd dat de dressuur op Texel zich snel ontwikkelde en de pony's steeds beter gingen presteren. Kossen: "Het gevolg was ook dat de dieren te fel werden voor het rijden met mindervaliden. De oplossing werd gevonden door te verhuizen naar de manage van Van der Linde in De Cocksdorp. "Daar gingen we rijden in het Krimbos.
Ook die periode kwam ten einde. "Willem (Van der Linde) hield zijn pony's op een weiland langs de Roggesloot. Toen SBB dat als natuurland in gebruik nam, moesten de pony's daar weg en was er geen ruimte meer voor."
De stichting week uit naar Manege Kikkert in De Koog. Dichtbij voor de bewoners van het Maartenhuis en ook aan de rand van de Dennen, waar in de zomer elke woensdagmiddag ritten werden gemaakt. "In de winter reden we in de manege aan het Oude Dijkje."
Maar corona was ook voor deze bijzondere tak van sport een streep door de rekening. Kossen: "We hebben het in maart 2020 moeten stopzetten. Het was on mogelijk om ons aan de corona-regels te houden. Als je iemand op een pony moet zetten, dan kun je geen anderhalve meter afstand bewaren."
Het overlijden van Hans Boom, paardensportman en spin in het web, trok een zware wissel op het bestuur. "Daar kwam bij dat onder het moeilijk was vrijwilligers te behouden of te verkrijgen en ook de planning spaak liep. Al met al zagen we geen andere oplossing dan het opheffen van de stichting. Heel triest, want het was dankbaar werk. Maar we zagen geen andere mogelijkheid." Enkele mindervaliden rijden inmiddels zelf bij de manage.
Vraag voor het bestuur was: wat te doen. met de €5.255,- in kas? "De stichting zette zich in voor Texelaars. We wilden daarom dat het ten goede komt aan Texelaars. Bij Hospice Texel is het op zijn plek." Maandag 30 augustus werd de cheque overhandigd aan Lonneke Legierse, coördinator van Hospice Texel.